เคยได้ยินไหม… “คนรู้จริง มักนิ่งเงียบ” นิ่งอย่ างมีสติ รู้ในสิ่งที่ไม่ควรพูด มากกว่าสิ่งที่ควรพูดเคยเห็นไหม
ใครที่มีอาการแบบนี้ที่ไม่รู้อะไรก็มักจะเอะอะโวยวายในขณะที่… “คนรู้จริง มักนิ่งเงียบ”พระพุทธองค์ตรัสว่า
“สิ่งใดพร่อง สิ่งนั้นดังสิ่งใดเต็ม สิ่งนั้นเงียบ”คนพาลเปรียบได้กับหม้อน้ำที่มีน้ำเพียงครึ่งเดียวบัณฑิตเปรียบ
ได้กับห้วงน้ำที่เต็มเปี่ยม …อนึ่ง สมณะใดรู้แจ้งธรรมสำรวมจิตของตนได้ ไม่กล่าวมากทั้งที่รู้สมณะนั้นชื่อว่า
เป็นมุนีย่อมควรแก่ปฏิปทาของมุนีสมณะนั้นเป็นมุนีได้บรรลุปฏิปทาของมุนี(หมายถึงบรรลุอรหัตตมัคคญาณ)
แล้วความจริงอันประเสริฐ มีอยู่ ๔ อย่ า คือทุกข์เหตุเกิดของทุกข์สภาพความหลุดพ้นจากทุกข์และหนทาง
การดับทุกข์ความรู้…ในความจริงนี้ไม่ได้มากับ…ความคิดเมื่อ ‘คิด’ ว่า ‘รู้’ มัก ‘ไม่รู้’ เมื่อ ‘รู้’ จึงรู้ว่า…ที่ผ่านมา
‘ไม่รู้’ เมื่อ‘รู้’…จึง ‘รู้’ ว่า…ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรไม่เห็นต้องยินดี หรือพอใจกับ…สิ่งที่รู้นั้นเ พ ร า ะหากทำ
อย่ างนั้นมันจะวนกลับ…พาไปสู่…ความทุกข์…ถ้า เ ลื อ ก เ กิ ด ไ ด้ทุกคนก็อย ากตื่นขึ้นมาให้ชีวิตเจอแต่
เรื่องดีๆให้ทุกวินาทีมีแต่ความสุขแต่ความจริงแล้วนั้น สุข ทุกข์มันวนเวียนในชีวิตเราไม่รู้จบนี่แหละคือ …
ชีวิตในโลกแห่งความเป็นจริง
.. #การมีชีวิตอยู่ #..… #กับการใช้ชีวิตอย่ างคุ้มค่า #… #มันต่างกันเหลือเกิน #.. 🔸ความจริงเท่าที่รู้🔸
