คนแข็งกระด้างไม่ยอมปรับตัวมักจะต้องแพ้ภัยจนไปไม่รอด

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว กลางผืนป่าอันแสนร่มรื่นอุดมสมบูรณ์ มีต้นโอ๊กใหญ่ยืนแ ผ่กิ่งใบอย่ างสง่างามจนสั ตว์ป่าที่ผ่านไป

มาได้อาศัยพักพิง อีกทั้งสั ตว์เหล่านั้นก็ชื่นชมในความแข็งแกร่งของมันด้วยเหตุนี้จึงทำให้ต้นโอ๊กรู้สึกภาคภูมิใจนานวันเข้า

จากการภูมิใจก็แปรเปลี่ยนเป็นความลำพ อ ง ตน คิดว่าตัวเองมีอำน าจถึงขั้นเป็นที่พึ่งพาแ ก่คนอื่นได้ “สวัสดีเจ้าต้นอ้อน้อย

เจ้านี่ช่างตัวเล็กบอบบางเหลือเกินนะ สบายดีหรือไม่ล่ะ” “สวัสดีคุณต้นโอ๊กสูงใหญ่ ฉันสบายดีและสุขใจมาก ถึงจะตัวเล็ก

บอบบางแต่ก็ไม่เป็นอะไร” ต้นอ้อกล่าวตอบต้นโอ๊กด้วยน้ำเสียงสดใสและถ่อมตน “ฮ่า ๆ ๆ อย่ างนั้นหรือ ทั้งร ากอันแสนสั้น

กับลำต้นที่เปราะบางจนปลิวไปมาแม้ลมพัดเบา ๆ เจ้าจะมีความสุขได้อย่ างไร” ต้นโอ๊กกล่าวด้วยความสงสั ย พล างขำขัน

ไปด้วย พร้อมหันมาพูดต่อ “ลองยืดรากลงดินแล้วยืดลำต้นให้สูงเท่าฟ้าแบบเราดูสิ ต่อให้มีอันตรายมาถึงตัวแค่ไหนก็ทำอะไร

เราไม่ได้หรอก ฮ่า ๆ ๆ ๆ” ต้นอ้อได้แต่รับฟังเงียบ ๆ ไม่โต้ตอบอะไรสักนิดอยู่มาวันหนึ่งพายุลูกใหญ่ได้เคลื่อนผ่านป่าแห่งนี้

ทั้งลมและสายฝนพัดกระหน่ำอย่ างรุ น แ ร ง แบบไม่เคยเกิ ดขึ้นมาก่อนทำเอาสิ่งมีชีวิตในป่าต่างหนี ห ล บ ภั ยด้วยความ

หว าดกลั วเหลือแค่ต้นโอ๊กใหญ่ที่เชื่ อมั่นว่าพ ายุจะทำอะไรตนไม่ได้ “ลมพัดแค่นี้ทำอะไรเราไม่ได้หรอก ต้นเราใหญ่โตแข็ง

แกร่งขนาดนี้ไม่มีทางล้ มลงแน่นอน” ด้านต้นอ้อผู้บอบบางไม่นึกหวั่นอะไรมากเ พ ร า ะตัวมันเองก็ลู่ไปตามลมได้ตลอดเวลา

ไม่คิดขั ดขื นอะไรลมแ ร งแค่ไหนก็ทำอันตร ายต้นอ้อไม่ได้ต้นโอ๊กใหญ่เห็นต้นอ้อเอนไปเอนมาแบบนั้นเลยหัวเราะใส่พร้อม

พูดถ าก ถ าง “โ ธ่ เจ้าต้นอ้อกระจิริดเอ๋ย ยอมแ พ้เสี ยเถิ ด ลมแ ร งขนาดนี้เจ้าคงไม่รอดหรอกมั วแต่เอนไปเอนมาเสี ยเวลา

เปล่า”พูดไม่ทันตกคำ ต้นโอ๊กใหญ่ก็ล้ มลง รากที่ฝังอยู่ใต้ดินลึกก็โผล่มาให้เห็นด้วยส่วนต้นอ้อก็ยังป ลิ วไหวไปตามลม จน

กระทั่งพายุพัดผ่านไปอีก 2-3 วันต่อมา ชาวบ้านผ่านมาเห็นต้นโอ๊กที่ล้มลงจึงเอาเลื่อยมาตัดไม้ เพื่อเก็บไว้ใช้สอยและสร้าง

บ้านเรือน ทิ้งไว้ เพียง พื้นที่ว่างเปล่าอันเคยมีต้นโอ๊กตั้งอยู่ ส่วนต้นอ้อผู้อ่อนโยนและโอนอ่อนไปตามลมก็ยังคงยืนต้นอย่ าง

สำร าญไปอีกนานแสนนาน นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนที่รู้จัก อ่อนน้อมถ่อมตน และยอมโอนอ่อนผ่อนตามสถานการณ์ย่อม

ผ่านพ้ นเรื่องต่าง ๆ ไปได้ด้วยดี กลับกันคนที่แข็งกระด้างไม่ยอมปรับตัว มักจะต้องแ พ้ภั ยจนไปไม่รอดเอง “รู้จักอ่อนน้อน

ถ่อมตนให้คนรักดีกว่าจักทำเป็นเก่ง เบ่ ง อ ว ด คนอื่นคุณความดี แม้เห็นเป็นแค่เงาแต่ตามเราติดไปจน มะลาย”