ถ้ายังจนจะใช้ชีวิตยังไงก็ได้ไม่ได้แต่ถ้ารวยแล้วเราจะใช้ชีวิตยังไงก็ได้ไม่มีใครสน

เจ้าของร้านทอง… ใส่ทองเส้นเท่าหนวดกุ้งแต่ลูกจ้าง… ( บางคน ) ทั้งหมดที่มีในชีวิตขนมาผูกไว้ที่แขนแขวนที่คอหมด

เจ้าของโชว์รูมรถ… ขับมอไซค์คันเก่าไปซื้ อ ส้มตำหน้าปากซอยแต่ลูกจ้าง… ( บางคน ) จะทำทุกวิถีทางเพื่อประกาศ

ให้โลกรู้ว่ามีรถหรูขับเจ้าของกิจการ… ตื่นตี 5 มาเปิดร้านทำงาน เก็บร้าน นอนอีกที4-5ทุ่มแต่ลูกจ้าง… ( บางคน ) ตื่น

8 โมงเลิก 5 โมงเย็นบอก…ลำบากเจ้าของเขียงหมู ขายได้วันละหมื่น เก็บทุกบาทอย่ างดีใส่ไว้ตู้เซฟ สิ้นเดือนรีบเอา

เข้าแบงค์แต่ลูกจ้าง… ( บางคน ) มีเงินแสนก้อนเดียวในชีวิตเอามาวางเรียง ถ่ายรูปโชว์ลงโซเชี่ยล ให้โลก ( โจร ) รู้…

ว่ากูมี เฮียขายส่งอะไหล่รถทั่วจังหวัด มีกิจการหลายสิบล้าน กินข้าวแกงข้างบ้ า น กับกาแฟ 7-11

แต่ลูกจ้าง… ( บางคน ) ของอาเฮีย ซื้ อ กาแฟแก้วละสองร้อย เพื่อถ่ายรูปอัพลงเฟสแล้วมาบ่นกับเฮียว่า… ปลายเดือน

ไม่มีเงินซื้ อ ข้าวกิน ขอเบิกล่วงหน้าเศรษฐีร้านขายส่งสอนให้ลูกทุกคนทำงานหารายได้พิเศษเพื่อมีเงินเก็บ ไปซื้อ

ของฟุ่มเฟือยที่อย า กได้เองถัดไปข้างบ้ า น ส่งลูกเรียนกรุงเทพ ลูกบ่นอย า กได้โทรศัพท์ใหม่ รีบรูดบัตรซื้ อ ให้

เจ๊ร้านขายส่งปลาทะเล ในตลาดแห่งนึง ขายได้วันเป็นล้าน เจ้าของใส่เสื้อห่านคู่ตัวไม่ถึงร้อยมาแผงแต่ลูกจ้าง…

( บางคน ) ใส่เสื้อแบรนด์ห้างราคาหลักพันมาทำงานอ่านจบคุณอาจค้านว่า….ความสุขคนเรามันไม่เหมือนกันปะว่ะ…?

คนเราหาเงินมาแล้วไม่ใช้เพื่อให้ตัวเองมีความสุข แล้วจะหาไปทำไม…?ผมก็จะตอบกลับไปว่า… “รวยแล้ว”… จะใช้ชีวิต

ยังไงก็ได้ แต่ถ้ายัง “จน” อยู่จะใช้ชีวิตยังไงก็ได้ไม่ได้…!!ผมจุก….เ พ ร า ะมันจริงถ้ายังไม่รวย…ไม่มีสิทธิ์ใช้ชีวิตยังไง

ก็ได้…!!! เ พ ร า ะสุดท้าย…ความอวด ติดหรู จมไม่ลง… ของคุณ มันจะตกเป็นภาระต่อในคนรุ่นหลังเหนื่อยหรือยังชีวิต..

จอมปลอม…?ชีวิตที่ต้องสร้างภาพ ถ่ายรูปอัพลงเฟสว่าตัวเองหรู ว่าตัวเองมีแต่หารู้ไม่ว่าเบื้องหลังกว่าจะได้มาต้องเป็น

หนี้แค่ไหนถ้า..คิดเป็นชีวิตก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นได้ ถ้าคิดไม่เป็น…ก็จงอยู่แบบเดิมต่อไป