ย ามแรกเกิดบนโลกเรามาพร้อมเสียงร้องไห้ของเราเอง ย ามเราจากโลกนี้มาพร้อมเสียงร่ำไห้ของคนที่อยู่ข้างหลัง
กระบวนการในห้วงเวลาระหว่าง เกิด และ สิ้น เรานิย ามไว้ด้วยคำว่า “ชีวิต” ธรรมชาตินี่เป็นครูสอนอันน่าทึ่ง
แมวชอบกินปลา แต่แมวไม่สามารถอาศัยในน้ำ ปลาชอบกินตัวหนอน แต่ปลาไม่สามารถอาศัยบนบกนี่แหละชีวิต..
ย า ม ที่ เ ร าได้บางสิ่งมา เราอาจต้องยอมสูญเสียบางอย่ างไป ย ามที่ยึดบางอย่ างไว้ เราอาจต้องยอมปล่อยบาง
อย่ างไป. ชีวิต ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ เราไม่มีทางได้ทุกสิ่งทุกอย่ างตามที่ปรารถนา
ฉะนั้น อย่ าเสียเวลาไปจัดแจง แบกเรื่องของคนอื่นมากนัก อย่ าเคร่งเครียดบีบคั้นจนทำไม่ดีต่อตนเองอย่ าหมกมุ่น
อยู่กับอดีตที่ล่วงไปแล้ว เ พ ร า ะเรามิอาจหวนกลับไปแก้ไขอะไรได้ อย่ ายึดมั่นถือมั่นกับปัจจุบัน เ พ ร า ะชีวิตต้อง
เคลื่อนไปข้างหน้าตลอดเวลา
บนโลกใบนี้ ไม่มีอะไรสักอย่ างที่เป็นของของเรา นอกจากร่างกายที่มีสุขภาพดี. จงดูแลสุขภาพของตนเองให้ดี
อย่ าอวดโอ่เงินทองเ พ ร า ะพลันที่เราจากโลกนี้ไป เงินทองเหล่านั้นก็เป็นแค่เศษกระดาษ
อย่ าโชว์กร่างหน้าที่การงาน เ พ ร า ะแม้นเราจากไปก็จะมีคนที่ทำงานนั้นๆได้ดีกว่าเรา
อย่ าอวดโอ่บ้านหรือคฤหาสน์ เ พ ร า ะพลันที่เราจากไป บ้านหลังนั้นก็กลับกลายเป็นของคนอื่น
อย่ าอวดโชว์รถหรู เ พ ร า ะพลันที่เราจากไป คนถือกุญแจรถก็ไม่ใช่เราเสียแล้ว
เรามีสิ่งเดียวเท่านั้นที่อวดโชว์ได้ คือ สุขภาพดีๆ ของเรา เ พ ร า ะในขณะที่เพื่อนๆ ของเรานอนป่วยพะงาบๆ เสียชีวิต
ด้วยโรครุนแรง แต่เรา ยังกระฉับกระเฉง ไปนอนอาบแดดริมชายหาด จิบน้ำชาหอมกรุ่น ท่องเที่ยวไปอย่ างรื่นรมย์
สุขภาพที่ดี คือ ความรับผิดชอบของเรา เป็นสิ่งเดียวที่เป็นของของเราอย่ างแท้จริงตลอดเวลาที่เราอยู่บนโลกใบนี้
จงแสดงความรับผิดชอบดูแลสุขภาพร่างกายให้ดีเถิดพวกเรา
