เมื่ออายุ 60 ปีขึ้นไปแล้ว จงใช้ชีวิตให้มีความสุข หลายคนกังวลว่าเมื่อเราแก่ตัวไป
จะไม่มีใครเลี้ยงดู แม้จะมีลูก ลูกก็มีครอบครัวของเขา และไม่อยากที่เป็นตัวถ่วงลูกเราจะทำอย่างไร
เพื่อที่จะสามารถอยู่ได้ และไม่ต้องพึ่งพาลูกหลาน ไม่ต้องพึ่งพาคนอื่น ๆ
1 : อยู่ด้วยตัวเอง เมื่อแก่ตัวลงก็ยังต้องพึ่งตัวเอง ลูกๆ ไม่สามารถอยู่กับเราได้ตลอด
อย่าเอาความหวังที่จะให้ลูกดูแลเราตอนแก่ตัว ไปฝากไว้กับเขา เพราะเขาก็มีงานที่ต้องรับผิดชอบเหมือนกัน
มันเหมือนไปเพิ่มความกดดันให้เขา คุณไปอยู่กับลูกก็มักจะพูดเรื่องที่ไม่ควรพูด
ทำให้ไม่มีความสุข อยู่ที่บ้านของคุณเองดีกว่า ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข เรียบง่าย ด้วยเงินเก็บของคุณ
และไม่แบ่งสมบัติให้ลูกเร็วไป จำไว้นะ ของพ่อแม่ยังไงก็เป็นของลูก แต่ของลูกยังไงก็ไม่ใช่ของพ่อแม่
เวลาคุณแบมือขอเงินลูก คุณจะรู้ว่ามันยากเพียงไหน
2 : ต้องใจกว้าง แก่แล้วไม่ต้องเคร่งครัดกับตัวเองมากหรอก เปิดใจให้กว้าง กินอะไรก็กิน
ระวังปัญหาสุขภาพด้วยก็พอ อยากใส่อะไรก็ใส่ ไม่ต้องกลัวการใช้เงิน เพราะเป็นช่วงชีวิต
ที่ควรใช้เงินเพื่อตัวเองแล้วถ้าไม่ใจกว้างกับตัวเอง สุดท้ายเมื่อคุณจากไป เงินก็ไม่ได้ไปด้วยหรอกนะ
3 : ไม่ทวงบุญคุณ คนเราเมื่อแก่ตัวไปแล้ว อย่าเอาเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ มาพูดตลอด เวลาคุณเคยช่วยเหลือใคร
คนอื่นทำดีกับคุณไหม ก็ปล่อยผ่านไป คุณแค่รู้ตัวคุณก็พอแล้ว หากลูกขอให้คุณไปช่วยดูแลหลาน
ก็อย่าหงุดหงิดทั้งวัน แล้วบ่นต่อหน้าหลานว่าลำบาก เมื่อตัวคุณอยากทำก็ทำ
ถ้าไม่เต็มใจที่จะทำ ก็เพียงหาวิธีปฏิเสธก็พอแล้ว
4 : ชีวิตที่มีสีสัน ทำให้ชีวิตของเรามีสีสัน ทำให้ชีวิตเต็มไปด้วยเสียงเพลง จงหากิจกรรมที่น่าสนใจทำ
ฟังเพลงที่คุณชื่นชอบ อย่าทำให้ตัวเองให้รู้สึกแย่ ผ่อนคลายอารมณ์บ้าง
ยิ้มแย้มแจ่มใส ทิ้งปัญหาและความทุกข์ไป ทำตัวเองให้สดใส
5 : สุขภาพที่ดี การมีสุขภาพที่ดี และร่างกายแข็งแรงเป็นสิ่งสำคัญ เมื่อแก่ตัวยิ่งสำคัญ
สุขภาพแข็งแรงกินอาหารที่มีประโยชน์ นอนหลับเพียงพอ เมื่ออายุมากขึ้นต้องรักษาสุขภาพ
ดูแลตัวเองให้มากกว่าเก่า สนใจเรื่องของผู้อื่นให้น้อยลง ออกกำลังกายเป็นประจำ
เรียนรู้วิธีการดูแลสุขภาพอย่างถูกวิธี
6 : ไร้ความกังวล ใช้ชีวิตอย่างไม่กังวลเรื่องของลูกๆ อะไรที่คุณพอจะช่วยได้ ก็ให้ความช่วยเหลือเขา
อะไรที่อยู่นอกเหนือหรือลูก ๆ ไม่ต้องการให้คุณช่วย ก็ไม่จำเป็นต้องกังวลหรอก
อย่าเข้าไปก้าวก่าย คนเราแก่แล้วจัดการเรื่องของเราก็เพียงพอ ไม่ต้องไปยุ่งปัญหาของคนอื่น
ยุ่งมากเท่าไหร่ ยิ่งทำให้ตัวคุณเองลำบาก