ในบางครั้งคนที่ไม่ใช่มักจะมาเจอกันผิดเวลาผิดที่ผิดทาง
“เค้าไม่ใช่คนที่ใช่” เป็นประโยคที่เรามักจะได้ยินเป็นประจำจากคน
ที่เพิ่งเลิกกับแฟนมาบางทีเราอาจจะเป็นคนพุดคำๆนั้นเอง
ด้วยซ้ำ ถึงแม้ว่าคนรอบๆ จะมองว่าคู่ของคุณนั้นเป็นคู่รักที่สมบูรณ์แบบก็ตาม
บางทีคุณอาจจะรู้สึกสงสัยว่าทำไมรักแท้ที่คุณ
รู้สึกในทีแรกถึงได้กลายมาเป็นสิ่งที่ไร้เยื่อใยได้เมื่อเวลาผ่านไป
เคยไหม.. รักใครสักคนแล้วรู้สึกเหมือนรักที่รอวันเลิกรักใคร
สักคนแล้วรู้สึกเหมือนรักที่ไม่มั่นคงเหมือนคบกันไปวันๆคล้ายๆ รัก
ที่รอวันเลิกถามว่ารักไหม..? ก็รักแต่.. มันเหมือนมีอะไรบาง
อย่ างบอกเราว่าเราสองคนไม่มี ทางร่วมหัวจมท้าย ไปด้วยกันได้จะด้วยชนชั้น
ฐานะ สังคม หรืออะไรก็แล้วแต่ ข้อ ผิดพลาด เพียงเล็กน้อยสามารถทำให้เราทั้งคู่
พร้อมจะจากกันไปในทันทีมันเป็นความรักอึมครึมย ากที่จะอธิบายต่างคนต่างรู้ว่าไม่มีทาง
เป็นไปได้แต่ก็พย าย ามยื้อ ยื้อเวลา ที่จะอยู่ด้วยกันมันเป็นความรู้สึกเสียดาย
เสียดาย วัน เวลา เสียดาย ความผูกพันเสียดาย ความรักเสียดายทุกๆ อย่ าง
ถ้าจะต้องจากกันจริงๆไม่ได้เลิกกันเ พ ร า ะคนอื่นแต่อย่ างใด
และไม่ได้เลิกกันเ พ ร า ะมีใครใหม่ด้วยหรือที่เรียกกันว่าความรักมาถึงจุดอิ่มตัว
รู้สึกเหมือนไม่รัก แต่ก็รักมากหรือ ต้องอยู่ห่างกันสักพักว่าที่จริงแล้วเรายัง
ต้องการเขาไหมแล้วความอึมครึมน่าเบื่อหน่ายในความรักนี้จะมีอะไรมาบอกได้
ว่าความรู้สึกนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกย ากเหลือเกิน รักแบบนี้ ย ากที่จะทำใจตอนจากกันไป
แต่ก็รู้สึกอึดอัดใจในตอนที่อยู่ด้วยกันแต่รู้ไหมว่า… รักที่ธรรมดาปกติความรักที่น่าเบื่อ
หน่ายนี่แหละ คือที่สุดของความรักแล้ว “น้ำเปล่า”มอาจไม่หวานฉ่ำเหมือน “น้ำหวาน”
แต่มันดื่มได้เรื่อยๆ ดื่มแค่ไหนก็ไม่มีผล อั น ต ร า ยบางสิ่ง สัมผัสแต่น้อยอาจจะมีความสุข
มากไปกลับเป็นทุกข์ (เหมือนดื่มน้ำหวาน) บางสิ่งอาจดูจืดชืดธรรมดาแต่
อยู่ด้วยได้นานไม่นำมาซึ่งทุกข์ (เหมือนน้ำเปล่า) ไม่แปลกที่เราจะชอบน้ำหวาน
เป็นครั้งคราวแต่วันหนึ่งเราจะรู้เองว่า น้ำเปล่า..คือสิ่งที่เราดื่มได้ตลอดชีวิต
