ขณะที่เราตามหลวงตาเดิน(ไต่)ธุดงค์ขึ้นเขาจะมีกิ่งไม้มาขวางทางตลอดเรายังไม่รู้วิธีการ เลยโดนเป็นแผ ลซิบๆหลวงตา
เลยแนะนำเคล็ดลับ “ทางรอด” ว่ากิ่งไม้เหล่านั้น มักจะมีทางให้เราก้มรอดผ่านไปได้หากเราไม่อย ากเจ็บเสียเวลายุ่งย าก
เราไม่จำเป็นต้องไปสู้ กับมันหรอกเ พ ร า ะเป้าหมายเราต้องการเดินไปสู่ยอดเขาไม่ใช่มาเสียเวลาสู้กับกิ่งไม้ดังนั้น เราก็
เพียงแค่ค่อยๆก้มอย่ างมีสติ แล้วก็รอดผ่านมันไปแต่ถ้าเราไม่ก้ม เราก็จะ“ไม่รอด”และหากเราพิจารณาแล้วว่ามันไม่มีทาง
รอดให้ก้มผ่านไปได้จริง ๆ เราค่อยไปสู้กับมันเหมือนกับในชีวิตเราบางสถานการณ์เราไม่จำเป็นต้องไปสู้รบกับคนที่มาขัด
ขวางเราเราเพียงแค่หาทางรอด แล้วค่อยๆก้มผ่านเค้าไปอย่ างมีสติ เ พ ร า ะเราไม่ได้ต้องการจะเอาชนะเค้าเราเพียงแค่
ต้องการเดินไปสู่เป้าหมายของเราอย่ าไปเสียเวลากับใครบางคนที่คอยขัดขวางเราเลยเอาเวลาไปโฟกัสที่เป้าหมายของ
เราดีกว่าจงน้อมตัวเองให้ต่ำลง……..เพื่อยกจิตใจของเราให้สูงขึ้น คุณไม่มีวันไปถึงจุดหมายได้ ถ้ามัวแต่ไล่ปาก้อนหิน
ใส่สุนัขทุกตัวที่คอยเห่าคุณหลวงตาสอนเคล็ดลับ “ทางรอด” จากสุนัขที่เห่า
