อยากมีวาสนาต้องคิดให้ได้แบบนี้ คุณจะไม่เสียใจเลยที่ได้อ่าน

อย ากมีวาสนา ต้องคิดให้ได้แบบนี้ก่อน

สุขกับสิ่งที่มี คือวาสนา

ชายคนหนึ่ง ตอนมีชีวิตเขาเป็นคนชอบช่วยเหลือผู้คนหลังจากเขาได้จากไป จึงได้รับตำแหน่ง

เป็นทูตสวรรค์หลังจากที่ได้เป็น ทูตสวรรค์ เขาก็มายังโลกมนุษย์อยู่เสมอ เพื่อช่วยให้ผู้คนได้

สัมผัสกับคำว่าวาสนา

อยู่มาวันหนึ่ง ทูตสวรรค์ได้เจอกับชาวนา สีหน้าของชาวนามีแต่ความเศร้าหมอง ทูตสวรรค์ได้

เอ่ยถามไปว่าท่านกลัดกลุ้มในสิ่งใดฤาควายของข้าเพิ่งจากไป ข้าไม่มีควายช่วยไถนาอีกแล้ว

แล้วต่อไปข้าจะดำนาได้ยังไง

ชาวนาตอบทูตสวรรค์จึงมอบควายให้เขาสองตัว ชาวนาลุกขึ้นกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ

ทูตสวรรค์ยิ้มกับภาพที่เห็นตรงหน้าเขาสัมผัสได้ถึงวาสนาของชาวนา

วันต่อมา…… เขาพบเจอชายอีกคนหนึ่ง สีหน้าของชายผู้นี้เต็มไปด้วยความเศร้าหมองเหตุใด

ท่านจึงเศร้าหมองเช่นนี้เล่าข้าถูกหลอกจนหมดตัว แม้แต่เงินจะซื้อตั๋วรถกลับบ้านก็ไม่มี ฮือๆ

ทู ต สวรรค์ จึงยื่นเงินเป็นจำนวนที่เพียงพอให้ชายผู้นี้สามารถเดินทางกลับบ้านได้ เขากอด

ทูตสวรรค์ด้วยความขอบคุณ ความปิติของชายผู้นี้พลอยทำให้ทูตสวรรค์สัมผัสได้ถึงกลิ่น

อายของวาสนาอีกครั้ง

วันต่อมา… ทูตสวรรค์ได้พบกับกวีหนุ่มคนหนึ่ง เขาเป็นคนที่มีความสามารถ อีกทั้งรูปงามและ

ร่ำรวย ภรรย าของเขาก็งามแฉล้มกิริย ามารย าทก็งดงาม แต่กวีหนุ่มกลับไม่มีความสุขท่าน

ไม่มีความสุขหรือ ข้าช่วยท่านได้ไหมทูตสวรรค์ถามข้าพรั่งพร้อมในทุกสิ่ง

ไม่มีก็เพียงสิ่งเดียว ท่านให้ข้าได้ไหมกวีหนุ่มเอ่ยขึ้นได้สิ ท่านบอกข้ามาเถิด ข้าจะให้สิ่งนั้น

กับท่านเดี๋ยวนี้ทูตสวรรค์ตอบข้าอย ากมีวาสนากวีหนุ่มตอบทูตสวรรค์ถึงกับอึ้งและเซไปครู่

หนึ่ง จากนั้นก็เอ่ยขึ้นว่าข้าเข้าใจแล้วทูตสวรรค์เริ่มทำให้เขาสูญเสียในสิ่งที่เขาครอบครอง

ไม่ว่าจะเป็นความสามารถรูปโฉมที่หล่อเหลา ทรัพย์สินเงินทองที่เขามีอีกทั้งชีวิตของ

ภรรย าสาวของเขา เมื่อริบรอนในสิ่งที่เขามีจนสิ้น ทูตสวรรค์ก็จากไป

หลังจากหนึ่งเดือนผ่านไป….. ทูตสวรรค์ได้กลับมาหากวีหนุ่มอีกครั้ง สภาพของเขาในตอนนี้

ช่ า ง น่าหดหู่ยิ่งนัก นอนหายใจรวยรินอยู่บนเตียงนอนที่สกปรก และเสื้อผ้าที่มอมแมม ทู ต

สวรรค์ได้เสกทุกสิ่งที่เขามีก่อนหน้านั้นกลับคืนให้เป็นของเขาอีกครั้ง แล้วก็จากไปครึ่งเดือน

ให้หลัง ทูตสวรรค์ได้กลับมาเยี่ยมกวีหนุ่มอีกครั้ง กวีหนุ่มจูงมือภรรย าสาวเข้ามาขอบคุณ

ทูตสวรรค์เ พ ร า ะเขาได้รับแล้วซึ่งวาสนาเราทุกคนต่างอยู่ในท่ามกลางวาสนา

แต่ไม่รู้จักวาสนากลับแสวงหาวาสนาเพียงเ พ ร า ะคิดว่าตนเองพร่องในสิ่งที่คนอื่นมีตอน

เ ร า หิวมีบะหมี่ชามหนึ่งวางอยู่ตรงหน้านั่นคือวาสนาทำงานเหนื่อยมาทั้งวัน กินข้าวเสร็จ

แล้วล้มตัวลงนอนหัวถึงหมอนกรนเลยนั่นคือวาสนาร้องไห้เป็นวรรคเป็นเว รจู่ๆก็มีคนที่รัก

เรายื่นผ้าเช็ดหน้ามาให้พร้อมคำปลอบใจเธอยังมีฉันอีกทั้งคนนั่นคือวาสนาคำว่าวาสนา

ไม่มีคำจำกัดความสุขกับสิ่งที่มีได้ นั่นคือวาสนา