ต่อให้จั ก ร ว าลใบนี้จะกว้างใหญ่ไ พศ าลเพียงใด ถ้าเกิ ดมี”วาสนา”คู่กันนั้นแล้ว เวลา จะนำพามาให้พบกันเองแต่ถ้าไม่มี
”วาสนาต่อกัน”ต่อให้จั ก ร ว าลนั้นจะแ ค บและเล็กลงสักแค่ไหน หรือ อยู่ใกล้กันแค่เ อื้ อ ม ก็ไม่อาจจะได้พบเจอกัน จะ เป็น
ไปได้มากสุดก็แค่เดินสวนทางกันแล้วจากไปผู้ที่มี”วาสนา” ต่อกันนั้น จะถูกนำพา มาให้พบกันในตรง สถานที่ ที่ใช่ ในเวลา
ที่เหมาะสมและทุกอย่ างยังคงมีอยู่เสมอ แต่แค่บางคนยังมองไม่เห็นมันก็เท่านั้นไม่มีชีวิตใครในโลกใบนี้ ที่ร าบรื่นตลอด
ชีวิตไม่มีชีวิตใครในโลกใบนี้ ที่มีแต่ความสุขตลอดชีวิตคนที่พบปะกับคุณมีมาก แต่ที่รู้ใจคุณจริงๆ มีน้อยคนที่พูดคุยกับคุณ
มีมาก แต่ที่ค้ำจุนคุณมีน้อย คนที่เข้าใจคุณมีมาก แต่ที่เชื่อมั่นในตัวคุณมีน้อยเ พ ร า ะอย่ างนี้ “เจ็บเอง” ก็ต้องรู้จัก “รักษา
เอง” ร้ องไ ห้ก็ “ป ล อ บใจตัวเอง” ไม่มีใครเข้าใจก็ “เข้าใจตัวเอง”ไม่มีใครคอยช่วยเหลือ ก็ต้องรู้จักพึ่งตัวเองรู้ว่าเวลาไหน
“ควรพูด” รู้ว่าเวลาไหน “ควรเงียบ” คือลักษณะหนึ่งของ “คนมีปัญญา”รู้ว่าเวลาไหน “ควรทำ” รู้ว่าเวลาไหน “ควรถอย” คือ
ลักษณะหนึ่งของ “คนมีสติ”ของที่ดีที่สุด วันหนึ่งก็ต้อง “สูญเสี ย” มันไป ความรู้สึกที่ดีที่สุด วันหนึ่งมันก็ “ลืม” กันไปคนที่รัก
ที่สุด วันหนึ่งก็ต้อง “พร าก” จากกันไป เ พ ร า ะต่อให้ “ฝันดี” แค่ไหนก็ต้อง “ตื่น”เรื่องบางเรื่อง อย่ าใส่ใจให้มันมากนักปล่อย
ให้มันผ่านไปเหมือนลมพัด ผ่านแล้วก็ผ่านเลยเรื่องบางเรื่อง อย่ าพิ สู จน์ให้มันแจ่มแจ้งมากนัก เ พ ร า ะมันเหมือน ตอ หนาม
ชั ดมาก ก็เจ็บมากตามเ พ ร า ะเรื่องบางเรื่อง เมื่อรู้ความจริง ก็ใช่ว่าจะทำใจยอมรับได้คนบางคน เมื่อรู้ความจริงว่าเป็นอย่ างไร
ก็เสี ยใจร้ องไ ห้ฟู ม ฟ ายร้ องไ ห้ไปก็ใช่จะหนีความจริงพ้ น จงยอมรับแล้วเดินหน้าต่อคนที่รักคุณ จะทิ้ งคุณไปทำไม คนที่
ไม่รักคุณ จะอยู่กับคุณได้อย่ างไงประสบการณ์ จะสอนคุณว่าควรทำอย่ างไร เวลา จะสอนคุณเข้าใจโลกมากยิ่งขึ้น
