สาเหตุสำคัญอย่างหนึ่งที่ทำให้เราไม่สามารถค้นพบความสุขหรือสร้างวิถีชีวิตในแบบของตัวเองได้ บางทีอาจเป็นเ พ ร า ะเรายัง
ไม่รู้จักการใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบันยังไงล่ะขณะที่อยู่บ้านเรากลับหมกมุ่นคิดแต่วิธีแก้ปัญหาในที่ทำงานส่วนตอนอยู่ในที่ทำงานเราก็
กลับพบว่าตัวเองกำลังกังวลเกี่ยวกับปัญหาที่บ้านเสียอย่างนั้น บางทีคนเราก็ใช้ชีวิตทั้งวันโดยไม่ได้ฟังสิ่งที่คนอื่นพูดกับเราอย่าง
จริงจังด้วยซ้ำ เพียงแค่ได้ยินผ่านหูแต่ไม่ได้ใส่ใจในความหมายของสิ่งเหล่านั้นเลย
การนั่งคิดแต่เรื่องราวในอดีต หรือสิ่งที่อาจเกิดขึ้นในอนาคตข้างหน้า ทำให้เราปล่อยให้หนึ่งวันผ่านไปสูญเปล่าอย่างไม่รู้ตัวกลาย
เป็นว่าเราเอาแต่คิดกังวลเกี่ยวกับทุกสิ่งที่ไม่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่ทำตรงหน้าเลย แทนที่จะมีสติและโฟกัสกับมัน ณ ช่วงเวลานั้นการ
นั่งคิดแต่เรื่องราวในอดีต หรือสิ่งที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต ทำให้เราปล่อยให้หนึ่งวันผ่านไปสูญเปล่าอย่างไม่รู้ตัววิถีชีวิตอันแท้จริง
นั้น คือการรู้ว่าตัวเองกำลังอยู่ตรงไหนและทำอะไร มันคือการเรียนรู้ที่จะอยู่กับปัจจุบัน และซึมซับเอาประสบการณ์และการรับรู้
อารมณ์ที่เกิดขึ้นในขณะนั้นเอาไว้ อย่างการใช้เวลาในตอนนั้นเพื่อชื่นชมธรรมชาติ ฟังเสียงความเงียบ จดจำทุกวินาทีที่มันกลม
กลืนกลายเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่เราเป็นและกำลังจะเป็นเอาไว้ เ พ ร า ะมันคือประสบการณ์อันแสนมีค่าที่เรากำลังพบเจอ
ดังนั้น จงเรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบัน เ พ ร า ะหากไม่เรียนรู้ที่จะอยู่กับปัจจุบันเอาไว้ เราก็ไม่อาจเข้าใจศิลปะการใช้ชีวิตได้
อย่างแท้จริงได้หากไม่เรียนรู้ที่จะอยู่กับปัจจุบันเอาไว้ เราก็ไม่อาจเข้าใจศิลปะการใช้ชีวิตอย่างแท้จริงได้
