อย่ าได้หลงกลความสุขจอมปลอมเหล่านี้..ที่เราได้สร้างขึ้น
การได้ทุกอย่ าง ดั่งใจหวัง คือความสุข จริงหรือ เมื่อก่อนเคยคิดว่าความสุขคือ เราต้องได้ในสิ่งที่
เราอย ากได้ เช่น ได้สิ่งของ ได้เงิน ได้รับคำชื่นชม ได้รับความรัก ได้รับจากปัจจัยภายนอกแต่พอ
วันนึงที่เรา ‘ไม่ได้’เช่น ไม่ได้ดั่งใจ ไม่ได้ชื่อเสียง ไม่ได้รับความรัก เรากลับรู้สึกไม่มีความสุขเลย
เรากลายเป็นทุกข์มากกว่าตอนแรกที่เราไม่เคยได้รับสิ่งของเหล่านั้นเลยเสียอีก
รู้ไหมว่า.… ความสุขจากการได้มา เป็นความสุขที่เติมเท่าไรก็ไม่เคยเต็ม อย ากมีชื่อเสียง เมื่อได้
ชื่อเสียง ก็ต้องการมีมากขึ้น เป็นที่รู้จักเยอะขึ้น ห้ามดังน้อยลง อย ากมีเงินก็ต้องมีมากขึ้น หาได้
เ ย อ ะขึ้น ห้ามจนลง หากสิ่งที่เคยได้รับจนรู็สึกว่าเป็นเรื่องปกติ ลดน้อยลงเมื่อไรก็ทุกข์เมื่อนั้น
คอยเติมมันทุกวันแต่ก็ไม่เคยเต็มซักทีเ พ ร า ะความสุขแบบนี้เป็นสุขที่เราต้องประดิษฐ์ขึ้นมา
หากความสุขเกิดขึ้นมาจากการประดิษฐ์แต่ไม่มีสิ่งประดิษฐ์ชิ้นไหนอยู่ได้คงทนตลอดไป
เ ค ยเห็นสิ่งของชิ้นใดไม่เก่าบ้าง เคยเห็นชื่อเสียงของใครคงอยู่ตลอดไปบ้าง เคยเห็นความรัก
จากใครไม่จืดจางลงไปบ้าง เคยเห็นความหนุ่มสาวของคงอยู่ตลอดกาลบ้าง
ทุกสิ่งประดิษฐ์ล้วนมีอายุ มีเสื่อมลง หากเราต้องประดิษฐ์ความสุขขึ้นมา วันนึงความสุขก็จะหมด
อายุลงเช่นกันแล้วถึงตอนนั้นเราจะรู้สึกเป็นทุกข์มากกว่าตอนแรก ที่เราเคยได้รับความสุขนั้นมา
เสียอีกถ้าเราคิดว่าต้องมีเงินก่อนถึงจะมีความสุขก็คงไม่เห็นข่าวคนรวยเป็น โรคซึมเศร้า
อย่ าหลงกล…ความสุขที่ต้องถูกประดิษฐ์ขึ้นมา เ พ ร า ะความสุขไม่จำเป็นต้องสร้างใหม่ มันมี
อยู่รอบตัวของเราต่างหากความปกติที่แสนธรรมดาที่เราได้รับทุกวันนี่แหละ คือความสุขที่แสน
พิเศษที่สุดแล้ว เราได้กินข้าวทุกวัน นี่ก็เรียกว่าความสุข เ พ ร า ะ คนบางคนไม่มีเงินแม้แต่จะ
ซื้อข้าวกินด้วยซ้ำ เรามีรถขับ นี่ก็เรียกว่าความสุข เ พ ร า ะ คนบางคนไม่มีเงินแม้แต่จะขึ้นรถ
เมล์ด้วยซ้ำ เรามีงานทำ นี่ก็เรียกว่าความสุข เ พ ร า ะ คนบางคนตกงานเป็นเดือนเป็นปีเรา
มีเสื้อผ้าสวย ๆ ใส่ นี่ก็เรียกว่าความสุข เ พ ร า ะ คนบางคนมีเสื้อผ้าอยู่ชุดเดียวที่ใส่จ
ชำรุดเสียหาย
บางครั้ง.. เรามองข้ามสิ่งเล็ก ๆ เหล่านี้มานาน จนเราลืมไปว่า ความสุขแท้จริงแล้วมีให้เราได้
ทุกวัน ลองมองหาความสุขที่ไม่ต้องประดิษฐ์จากสิ่งรอบตัวดู แล้วทุกคนจะรู้ว่าบางสิ่งบาง
อย่ างอาจจะดูเรียบง่าย แต่งดงาม
