ฝากไว้ให้คิด ทำไมเราควรเลิกแคร์คนที่ไม่คิดจะใส่ใจเรา
การทำเป็นไม่สนใจคนที่มักจะทำให้เราหดหู่หรือทุกข์ใจนั้นอาจย ากลำบาก
ยิ่งถ้าคนคนนั้นเป็นบุคคลที่เราต้องพบปะและพูดคุยทุกวัน ก็ยิ่งย ากที่จะทำ
เป็นไม่สนใจคำพูดและการกระทำของเขาห่างจากคนที่คิดลบเหล่านี้
วิธีคบหากับคนที่คิดบวกและคอยช่วยเหลืออย่ าไปรบกวนคนที่ไม่เต็มใจจะ
สนใจเราเ พ ร า ะว่า บุคคลที่สำคัญที่สุดในใจเขา ไม่ใช่เรา
รองเท้าที่ไม่เหมาะกับเท้าเรา ก็อย่ าไปฝืนแข็งขืนที่จะยัดเข้าไป ที่ถูกเสียดสี
จนเป็นแผล ก็คือเท้าเราเอง
โทรศัพท์หาเขา.. เขาไม่รับก็อย่ าโทรซ้ำ ๆ ซาก ๆคนที่หวงแหนทะนุถนอมเรา
เข า จะโทรกลับมาหาเราเองส่งข้อความให้เขา เปิดอ่านแต่ไม่ตอบก็อย่ าส่ง
อีกเลย
คนที่สนใจเรา ยุ่งเพียงใดก็จะเจียดเวลาส่งกลับมาให้เราร้านอาหารที่ย้ ายไป
แ ล้ ว ก็อย่ าตามไปกินถึงที่ไกลๆ เลยเวลาของเรา ไม่สามารถสูญเสียไปกับ
การไล่ล่าติดตามใครตลอดไปไม่ละอายแก่ใจตนเอง ก็เพียงพอแล้ว ไม่ใช่
ของของเรา
ก็ อ ย่ า ไปฝืน ไปแย่งเพื่อให้ได้มาสิ่งที่จากไป อย่ างไรก็เป็นเพียงทัศนียภาพ
สิ่งที่คงเหลือไว้ คือ ชีวิตความสัมพันธ์ระหว่างคนกับคน เป็นการบ้านที่ทำย าก
ที่สุดในชีวิตเ พ ร า ะว่า แต่ละคนล้วนมีอุปนิสัยของตนเองย ามที่เราทนไม่ได้
กับคนอื่น คนอื่นก็ทนเราไม่ได้เหมือนกัน….ฝากไว้ให้ได้คิด…
