เคยได้ยินคำนี้ไหม “ให้อภัย แต่จะไม่ขอสุงสิงด้วย”

ในแต่ละวันนั้น… เราอาจต้องพบเจอผู้คนมากมาย

ผู้คนเหล่านี้อาจเป็นคนที่เคยทำอะไรไม่ดีให้เราเ จ็ บ ช้ำน้ำใจมาก่อน

เป็นต้นเหตุให้เราอารมณ์เสีย รู้สึกไม่ดี หงุดหงิดทุกครั้งที่ได้เจอแต่…

ทุกข์ ก็ตกอยู่ที่คน เ ก ลี ย ด ก ร ร ม ตกอยู่ที่คน เ คี ย ด แ ค้ น……

คนที่ไม่ทุ กข์ ไม่มีก ร ร ม… คือ คนที่ไม่เ ก ลี ย ด ไม่ เ คี ย ด แ ค้ นใคร

ใครให้อภัยก่อนก็มีความสุขในชีวิตก่อน

คุณต้องเข้าใจก่อนว่า.. “ให้อภัย” กับ “ให้โอกาส” มันคนละส่วนกัน

ให้อภัย แต่ไม่ให้โอกาส ให้อภัย แต่ไม่กลับไปคบ ไม่กลับไปสุงสิงด้วย

อยู่ที่ว่า เราเลือกที่จะเก็บหรือไม่เก็บคนบางประเภทไว้ในชีวิตได้

การให้อภัย คือ การยกโทษทางจิตใจในสิ่งผิดที่เขาทำต่อเรา

ทำให้ความรู้สึกของความโ ก ร ธ แ ค้ น ของเราบรรเทาลง

เรารู้สึกว่าเราให้อภัยเขาได้ เราจึงให้อภัยให้อภัย

โดยไม่ขึ้นกับว่าคนที่ทำผิดนั้นจะเป็นอย่ างไร

จะเสียใจ จะชดใช้ จะรับโทษหรือเปล่า

เราไม่ต้องไปสน แต่เราก็ให้อภัยเขาได้

เพื่อปลดปล่อย ค ว า ม แ ค้ นออกจากใจ

เราปล่อยความคิด ความรู้สึกด้านลบให้ออกไปจากเรา

เพิ่อที่เราจะไม่ต้องทุกข์ใจ

บางครั้ง…เราไม่ให้อภัยบางคน

เพราะคิดว่าเราทำไม่ได้หรือไม่เราก็รู้สึกว่า

เราไม่อย ากให้อภัย เราจะเก็บความโ ก ร ธ แ ค้ น นี้ไว้

เพราะเขาไม่สมควรได้รับการให้อภัย

แต่ในขณะเดียวกันนั้น ….

เรากลับไม่รู้ตัวว่าจิตใจที่โกรธแค้นนั้น

มาพร้อมกับความทุกข์และมัน ทำ ร้ า ย เราเสมอ

คนที่ทำผิดกับเรา ไม่ได้มารู้สึกด้วยกับเราเลย

การให้อภัย ก็ไม่ได้หมายความว่า เราจะต้องกลับไปดีกับเขา

แต่เป็นการทำให้เราพ้นจากจิตใจที่เ คี ย ด แ ค้ น

และ เ จ็ บ ป ว ด ต่างหาก

ให้อภัยได้ แต่ไม่กลับไปสุงสิงด้วย

ยกโทษให้ แต่ไม่กลับไปคบด้วย

การให้อภัย ทำให้เราได้ชีวิตและความสุขของเรากลับมา

หากอย ากอยู่อย่ างสบายใจ อยากมีชีวิตที่สงบสุขมาก

ต้องฝึกใจให้เลิกยุ่ง เลิกมอง รักษาระยะห่างเท่าที่เราสบายใจ

เรียนรู้ที่จะไม่ใส่ใจคนอื่นจนเกินไป เ ก ลี ย ด ก็อย่าไปมอง

ไม่ชอบก็อย่ าไปดู หากไม่ใส่ใจคนที่อื่นจนเกินไป

ก็ไม่มีใคร มาทำให้เราหงุดหงิดได้

ลองท่องไว้…ไม่โกรธ ไม่ เ ก ลี ย ด และ ไม่เฉียดเข้าไปใกล้

ให้อภัยเขาเราสุข โ ก ร ธเขา เ ก ลี ย ด เ ข า เราก็ทุกข์เอง

ให้อภัย มันช่วยปลดปล่อยเราจากความทุกข์ และค ว า ม แ ค้ น

คนที่ทำได้คือคนที่ชนะ ไม่ใช่พ่ายแพ้…

จริงๆ แล้วการให้อภัยกับการให้โอกาสเป็นคนละส่วนกัน

เราให้อภัย แต่ไม่ให้โอกาสได้

เพราะการให้อภัย คือการยกโทษทางจิตใจ

แต่การให้โอกาส ต้องมาพร้อมกับการพิสูจน์ตัวเองของคนทำผิด

ถ้าคนทำผิดไม่ได้กลับใจ ไม่ได้เสี ยใจเราไม่จำเป็นต้องกลับไปคุยด้วย

ไม่ต้องกลับไปสุงสิงด้วย แค่ยกโทษให้เขา แล้วเดินหนีออกมา

ต่างคนต่างอยู่ เอาความสุขของเรากลับคืนมาใหม่เป็นของเรา