1 : ลูกจะเห็นว่า ผู้มีสัมมาคารวะ จะพบแต่ความเจริญ การอ่อนน้อมเป็นคุณสมบัติของสุภาพบุรุษ การยกมือไหว้ผู้อื่นได้ คือการทำลายตัวกู ของกู
2 : ลูกจงโอนอ่อนผ่อนตามอย่างฉลาดและสุขุม การพ่ายแพ้ด้วยศิลปะ ดีกว่าการชนะด้วยอารมณ์
3 : ลูกควรคล่องแคล่วว่องไว เป็นปัจจัยแห่งความก้าวหน้าของครอบครัว
4 : ถ้าลูกทำเด่น จะถูกคนเขาเขม่นและสมน้ำหน้า ลูกจะพลาดท่าลงมา เพราะความอยากเด่นอยากดัง
5 : ลูกจงจำไว้ว่า เงินทองเป็นของนอกกาย พ่อ แม่ สุขใจ เมื่อพี่น้องรักกัน
6 : ลูกจงหาความสุขกับปัจจุบัน อย่าใฝ่ฝันถึงอนาคต อย่าหมกอยู่กับอดีต.. จะทุกข์
7 : ลูกอย่ากลัวไปเลยว่า จะได้แต่งงานกับคนไม่ดี ถ้าลูกไม่สูบ ไม่ดื่ม ไม่เล่น ไม่เที่ยว ลูกก็จะพบคู่ครองที่ไม่สูบ ไม่ดื่ม ไม่เล่น ไม่เที่ยวเช่นกัน
8 : ความโศกเศร้าเสียใจ มิได้ทำให้ใครได้รับประโยชน์อะไร นอกจากทำให้ศัตรูของเราดีใจและสมน้ำหน้า
9 : ความกล้าหาญต้องประกอบด้วยสติปัญญา ถ้าลูกกล้าโดยไม่มีสติปัญญา เขาเรียกว่าคนบ้าบิ่น
10 : ทรัพย์สมบัติ ไม่ใช่สิ่งจำเป็นที่พ่อแม่จะให้แก่ลูก ความรู้และความประพฤติดีเท่านั้น ที่พ่อแม่ควรมอบให้แก่ลูกอันเป็นที่รัก
11 : ปลายทางสุดท้ายของความไม่พอ คือ ความทุกข์
12 : คนเรามีความโลภทุกคน ถ้าโลภมาก ก็จะทุกข์มาก ถ้าโลภน้อย ก็จะทุกข์น้อย ถ้าไม่โลภ ก็จะไม่ทุกข์
13 : ถ้าผู้อื่นหลอกเรา เรารู้ง่ายและแก้ไขได้ง่าย แต่ถ้าลูกหลอกตัวลูกเอง รู้ยาก.. แก้ไขได้ยาก
14 : โชค.. เข้าข้างผู้ที่มีความอ่อนน้อมเสมอ ถ้าลูกเป็นผู้น้อยที่นอบน้อมผู้ใหญ่ ใครๆ ก็รัก ถ้าลูกเป็นผู้ใหญ่ที่เข้าใจผู้น้อย ผู้น้อยก็มีความภักดี
15 : ถ้าลูกประพฤติดี ลูกก็จะพบกับคนประพฤติดี ถ้าลูกประพฤติชั่ว ลูกก็จะพบกับคนประพฤติชั่ว ขอให้ลูกเลือกคบให้ถูกต้องเถิด ลูกจักเป็นคนที่โชคดี
16 : ลูกพึงเป็นคนแข็งแรง ไม่แข็งกระด้าง ลูกพึงเป็นคนเรียบง่าย ไม่มักง่าย ลูกพึงเป็นคนอ่อนโยน.. ไม่อ่อนแอ
17 : ไม่ว่าคนหรือสัตว์ ต้องการคำอ่อนหวาน ลูกก็เช่นกัน ควรพูดคำอ่อนหวานแก่ผู้อื่น เมื่อลูกอ่อนหวานแก่ผู้อื่น ผู้อื่นก็จะอ่อนหวานกับลูก
18 : เงินทองที่ลูกมี ยิ่งใช้ยิ่งหมดไป ปัญญาที่ลูกหาได้ ยิ่งใช้ยิ่งเพิ่มพูน
19 : ลูกจงอย่าเลือกของที่ชอบด้วยความอยากของลูก แต่จงเลือกด้วยสติปัญญา และพิจารณาถึงประโยชน์ และโทษของมันเสียก่อน
20 : ลูกจงจำไว้ว่า ผู้ที่ไม่ให้อภัยผู้อื่น คือผู้อ่อนแอทางจิตใจ การให้อภัยศัตรู คือการสร้างมิตร
21 : ลูกควรจำสิ่งที่ควรจำ ลืม.. สิ่งที่ควรลืม ทำ.. สิ่งที่ควรทำ และต้องรู้ว่า สิ่งใดควรทำก่อน สิ่งใดควรทำทีหลัง
22 : ลูกจงจำไว้ว่าการไม่ต่อสู้ในบางกรณี กลับเป็นวีรกรรมที่ยิ่งใหญ่กว่าการต่อสู้อย่างเดียว
23 : ลูกจงอย่าโกรธคนไม่ดี ที่จริงเขาก็อยากดีเหมือนกัน แต่เขาไม่เข้าใจว่า อะไรเป็นความดี อะไรคือไม่ดี
24 : ลูกต้องทำทุกอย่างด้วยความสุจริต เมื่อสุจริต..จิตผ่องใส เมื่อทุจริต..จิตหมองไหม้
25 : ลูกจะตำหนิติเตียนใคร ก็จงดูตนเองเสียก่อน อย่าให้เขาย้อนว่าเราได้
26 : เมื่อลูกสังเกตดู จะพบว่า ภายหลังเสียงหัวเราะ จะมีน้ำตา ภายหลังเสียน้ำตา จะเห็นแสงธรรม คือความจริงของชีวิต
27 : ลูกหลีกทางให้เขา ก็คือเปิดทางให้เราหลุดพ้นจากอันตราย ในที่สุดก็จะได้รับผลดีด้วยกันทั้งเขาและเรา
28 : หกล้มเพราะก้าวเดินไปข้างหน้า ยังดีกว่าลูกยืนเต๊ะท่าอยู่กับที่ เพราะถ้าลูกยืนไม่ดี ก็จักมีคนมาถีบให้ล้มอยู่ดี
29 : ชีวิตคือการต่อสู้ ศัตรูคือยากำลัง ขอให้ลูกคิดอยู่เสมอว่า ถ้ามีสิ่งใดในโลกที่ผู้อื่นทำได้ ไม่มีเหตุผลอะไร ที่เราจะทำไม่ได้
30 : ลูกจงโอนอ่อนผ่อนตามอย่างฉลาดและสุขุม การพ่ายแพ้ด้วยศิลปะ ดีกว่าการชนะด้วยอารมณ์ เมื่อพบภัยที่อยู่ข้างหน้า
จงหนีเข้าหาพระ ดีกว่าหนีเข้าหาโจร ซึ่งโจรจักฉกฉวยโอกาสเอาจากเราเสมอ อย่างคาดไม่ถึง
