ที่จริงแล้ว มันอาจไม่แย่ขนาดนั้น ความคิดของเราต่างหากที่แย่เอง
ถ้าคุณยังมีบ้านให้ซุกหัวนอน คุณยังโชคดีกว่าใครอีกหลายคนถ้าคุณยังได้กินอาหารดี ๆ ไม่อดอย ากหิวโซ
คุณยังโชคดีกว่าใครอีกหลายคนถ้าคุณยังมีครอบครัวอบอุ่น ได้ใช้ชีวิตกับคนที่คุณรัก คุณยังโชคดีกว่าใครอีกหลายคน
ถ้าคุณยังมีงานทำ ยังมีรายได้ คุณยังโชคดีกว่าใครอีกหลายคนถ้าคุณยังมีอิสรภาพ อย ากจะไปไหนก็ไป อย ากจะทำอะไร
ก็ทำ คุณยังโชคดีกว่าใครอีกหลายคนถ้าคุณยังมีเวลาเล่นเฟซบุ๊ค ได้บ่นอะไรลงโซเชียล คุณยังโชคดีกว่าใครอีกหลายคน
บางคน…ตระเวนหางานทั่วทั้งเมือง ก็ไม่มีงานให้ทำ
บางคน…รายได้ไม่มี เงินเก็บที่ใช้ประทังชีวิตก็ใกล้จะหมด
บางคน…เป็นหนี้ติดลบ ไม่รู้จะเอาจากไหนมาใช้คืน
บางคน…ยังไม่รู้เลยว่า พรุ่งนี้จะอยู่ยังไง
บางคน…ต้องกินของเหลือจากคนอื่น
บางคน…ไม่รู้จะนอนที่ไหน
บางคน…ลูกหิวไม่รู้จะหาอะไรให้ลูกกิน
เชื่อเถอะว่าโลกใบนี้ยังมีคนเหล่านี้อยู่ และจำนวนมากด้วย
เลิกบ่นทุกอย่ างที่ทำให้ตัวเองแย่ลง
เลิกบ่นตัวเองว่าทำไมโชคไม่เข้าข้างสักที
เลิกบ่นตัวเองว่าทำไมกระจอก
เลิกบ่นตัวเองว่าทำไมเกิดมาจน
ที่จริงเราไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอก ความคิดเราต่างหากที่แย่เอง
ขอบคุณบทความนี้ ที่เป็นพลังให้ใครหลายคน รวมถึงตัวผมเอง
“ความรู้สึกเสียใจที่ไม่มีรองเท้าใส่ พลันหายไปเมื่อเห็นคนไม่มีเท้า”