เมื่อถูกด่ามากๆควรทำอย่ างไร วิธีตอบโต้กลับแบบ “ผู้ที่เจริญแล้ว”
คนที่ไม่เคยถูกนินทาไม่มีในโลก แม้แต่คนดีๆยังถูกนินทาได้ ขึ้นชื่อว่าเป็นมนุษย์เดินเท้าติดดินแล้ว ยังไงก็หนี
ไม่พ้นคำด่า คำนินทา เ พ ร า ะ ฉะนั้นเราควรหาวิธีรับมือที่ถูกต้องดีกว่า เพื่อไม่ให้ปัญหาบานปลาย
ไม่ฟูกับคำชมและไม่จมกับคำด่า เป็นต้นว่า เขา ด่าเราแล้ว เดี๋ยวเขาก็ต้องหยุดด่าเอง เขาไม่มีกำลังที่จะด่าไป
ตลอดเวลา ปล่อยให้เขา ด่าเราให้เต็มที่เลย เ พ ร า ะรู้ว่าด่าแล้วไม่ได้อะไร ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกเดือดร้อนหรือ
วุ่นวายใจกับคำด่าของเขา เดี๋ยวเขาก็หมดกำลังไปแล้วเขาจะไม่กลับมาด่าเราอีก
เขา ด่า เราก็ฟังเขา ด่า
ความจริงเขาก็ไม่ต้องการอะไร ต้องการระบายความรู้สึกที่มีอยู่ภายในใจของเขาเหมือนเราระบายความรู้สึก
ของเรา เราไม่สนใจด้วยซ้ำว่าเขาฟังหรือไม่ฟัง เขาชอบหรือไม่ชอบเราไม่สนใจ เราเพียงแต่อย ากระบาย
ความคับแค้นที่ออกจากใจเราเท่านั้นเองพอระบายหมดไปแล้วก็ไม่รู้จะระบายอะไรอีกถ้าไม่ได้ระบายอาจ
จะระเบิดขึ้นมาได้เหมือนกับการเป่าลูกโป่ง ถ้าเป่าลมเข้าไปเรื่อยๆ ไม่ได้ระบายลมออกไม่นานมันก็แตก
ถ้าเขาอย ากจะด่า อย ากจะระบายความเครียด ความโกรธความไม่พอใจของเขาออกมา ก็ปล่อยเขาพูด
ออกมาก็ดีแล้วปล่อยเขาพูดออกมาตรงๆดีกว่าเขามาทำไม่ดีกับเราให้คิดอย่ างนี้แล้วเราจะอยู่นิ่งเฉยได้
เราจะไม่เดือดร้อนกับการกระทำต่าง ๆ ของคนทั้งหลาย ไม่ว่าจะชมก็ไม่ได้ตื่นเต้นดีอกดีใจคำชมก็เป็น
เสียงเหมือนกัน คำด่าก็เป็นเสียงเหมือนกันชมแล้วก็หายไปเหมือนกัน ด่าแล้วก็หายไปเหมือนกันคนฟัง
ก็ยังเป็นเหมือนเดิมอยู่ ไม่ได้วิเศษไม่ได้เป็นทองขึ้นมาเวลาเขาชมเราว่าดียังงั้น ดีอย่ างนี้ เราก็ไม่ได้
เป็นทอง เป็นเพชรขึ้นมา
เวลาเขา ด่าเรา
เราก็ไม่ได้เป็นโคลนเป็นตมตามที่เขา ด่า เราก็ยังเป็นคนเดิมอยู่ เหมือนเดิมอยู่ทุกอย่ างแล้วเราไปตื่นเต้นดีใจ
เสียใจกับการชมกับการด่าของคนอื่นทำไม ก็แสดงว่าเราโง่เราไม่รู้จักรักษาใจของเราให้อยู่อย่ างสุข อย่ าง
สบาย เราต้องเป็นเหมือนจิ้งหรีดให้เขามาปั่นอยู่เรื่อยๆเวลาเขาปั่นเรา เราก็ร้องกรี๊ดๆขึ้นมาดีอกดีใจขึ้นมา
เวลาเขา ด่าเราก็ร้องห่มร้องไห้ขึ้นมาแล้วเราได้อะไรจากการด่าการชมของเขา เราก็ยังเป็นคนเดิมอยู่
เหมือนเดิม
ดังนั้น เราควรมาฝึกฝนอบรมจิตใจของเราให้ฉลาดให้เป็นหินให้มีความหนักแน่น ไม่ให้สะทกสะท้านกับสิ่ง
ต่างๆทั้งหลายในโลกนี้เ พ ร า ะว่า มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นร่างกายไม่ได้เกิดขึ้นกับใจใจแค่เพียงอาศัยร่างกาย
เพื่อมารับรู้เหตุการณ์ต่างๆเหมือนกับเราดูภาพยนต์ เราไม่ได้อยู่ในจอภาพยนต์เหตุการณ์ในจอภาพยนต์
ไม่เกี่ยวกับเรา เราเพียงรับรู้เท่านั้น
