ลบบางสิ่งที่ไม่ดีออกไปบ้างเพื่อให้มีพื้นที่ว่างให้คนที่ดี ๆ เข้ามา

ลองลบเพื่อนบ้างคนออกไปบ้าง เพื่อจะได้มีพื้นที่ว่างให้คนที่ดี ๆ เข้ามา

ผู้คนมากมายที่แวดล้อมรอบตัวเรานั้น ล้วนตามมาด้วยความคาดหวังอยู่เสมอ คาดหวังความช่วยเหลือ

จ า ก เ รา คาดหวังการปฎิบัติจากเราคาดหวังทรัพย์สินเงินทองจากเราเราอาจเฮฮาสังสรรค์กับเพื่อน

ม า ก ม า ย แ ต่ช่วงเวลานั้นกลับไม่ได้เป็นตัวเอง เ พ ร า ะเอาแต่พย าย ามทำให้คนเหล่านั้นรู้สึกดี

ในเวลาที่เราใส่หน้ากาก คนอื่นอาจรักเรา แต่ในเวลาที่เราถอดหน้ากาก จะเป็นเวลาที่เรารักตัวเอง

ความสัมพันธ์ที่ได้เรียนรู้

1 : ถึ ง เวลาหนึ่ง จึงเข้าใจว่าเรามุ่งเน้นความต้องการผิดไป เรามุ่งเน้น “ปริมาณ” ของความรักจากคน

ห ลายคนแต่อันที่จริงเราอาจต้องการ “ปริมาณ” นั้นจากคนเพียงคนเดียว หรือแค่ไม่กี่คนซึ่งไม่ต้อง

มากมายอะไร น้อยแต่มีคุณภาพ ดีกว่ากว้างแต่ว่างโหวง

2 : บ่อยครั้ง ที่หัวเราะเฮฮากับคนจำนวนมาก แล้วรู้สึกเงียบเหงาเมื่อต้องกลับบ้านตามลำพัง ต่างกัน

กับวงสนทนาคุณภาพที่โอบอุ้มเราไว้แม้เราจะกลับไปอยู่ตามลำพังอีกหน แต่เรารู้สึกเสมอว่ามีคนที่

ห่วงใยเราและพร้อมจะปลอบโยนเราเสมอ

3 : ในวัยหนึ่งเราอาจต้องการมีเพื่อนมาก แต่เมื่อถึงอีกวัยหนึ่ง เราจะพบว่า สิ่งที่ต้องการคือเพื่อนแท้

4 : วงสนทนาที่ดี คือวงสนทนาที่ให้ความสำคัญของการ “ฟัง” ในวงนั้นเรามักได้ฟังความทุกข์ของ

กันและกัน เรื่องที่หน่วงใจ เรื่องเช่นนี้ทำให้เรารู้จักกันดีขึ้น

5 : ลดจำนวนผู้คนในชีวิตลงบ้าง เ พ ร า ะจำนวนไม่ได้นำมาซึ่งความสุขเสมอไป ปริมาณไม่ได้

บ่งบอกถึงคุณภาพ

6 : เพื่อนที่แท้ คือคนที่เรากล้าร้องไห้ต่อหน้าโดยไม่กลัวว่าเขาจะตัดสินเราบอกความลับให้เขาฟัง

ไ ด้ กระทั่งเรื่องที่เราผิดพลาดเพื่อนแบบนี้มีไม่มาก และเมื่อพบแล้ว เราเองก็มักจะเป็นเพื่อนแท้

ของเขาเช่นกัน

7 : ด อ ก ไม้ปลอมทั้งช่อ ก็ไม่สวยเท่าดอกไม้จริงเพียงหนึ่งดอก มีเพียงดอกไม้จริงเท่านั้นมีมีกลิ่น

หอมตามธรรมชาติ

8 : ให้เวลากับวงสนทนาเล็กๆ แต่ลึกซึ้ง อยู่กับคนที่เรารู้จักเขาเป็นอย่ างดี และเขารู้จักเราเป็น

อย่ างดีวงสนทนาเช่นนี้ย่อมมีความเห็นอกเห็นใจ มีเมตตา และมิตรภาพที่แท้จริงเกิดขึ้น

9 : วงสนทนาที่เน้นจำนวนคน เหมือนลูกโป่งที่พองตัวขย ายใหญ่ แต่ผิวบาง พร้อมจะแตกโพละได้

ทุกเมื่อ ไม่เหนียวแน่น

10 : ก ารคุยที่เนิ่นนานอย่ างลึกซึ้ง อาจมีเสียงหัวเราะน้อย แต่กลับทำให้เราเข้าถึงความสุขที่แท้ ซึ่ง

ไม่ จำ เป็นต้องหัวเราะหลาย ๆ คนยังกังวลว่ามีเพื่อนน้อยแต่ที่จริงแล้วเราควรกังวลว่าไม่มีเพื่อนแท้

แ ล้ ว จะ รู้ ไ ด้ อ ย่ า ง ไรว่าใครเป็น “เพื่อนแท้” ไม่ย ากเลย หากเรามีคนเช่นนั้นในชีวิตเราจะรู้สึก

ขอบคุณที่มีเขาและเขาเองก็มักขอบคุณที่มีเราในชีวิตเราอาจพบคนเช่นนี้แค่ไม่กี่คนแต่นั่นไม่ใช่

ปัญหา แจกันสวยๆไม่ได้ต้องการดอกไม้ทั้งทุ่งมาประดับ หากต้องการเพียงดอกไม้ที่เหมาะกับ

แจกันนั้นต่างหาก เมื่อพบแล้ว ดอกไม้จะทำให้แจกันสวยขึ้นขณะเดียวกันแจกันก็จะทำให้

ดอกไม้สวยขึ้นเช่นกัน