อย่ าได้หลงกลความสุขจอมปลอมเหล่านี้..ที่เราได้สร้างขึ้น
ก า ร ได้ทุกอย่ าง ดั่งใจหวัง คือความสุข จริงหรือ เมื่อก่อนเคยคิดว่าความสุขคือ เราต้องได้ในสิ่งที่เราอย ากได้ เช่น
ได้สิ่งของ ได้เงิน ได้รับคำชื่นชม ได้รับความรัก ได้รับจากปัจจัยภายนอกแต่พอวันนึงที่เรา ‘ไม่ได้’ เช่น ไม่ได้ดั่งใจ
ไม่ได้ชื่อเสียง ไม่ได้รับความรัก เรากลับรู้สึกไม่มีความสุขเลย เรากลายเป็นทุกข์มากกว่าตอนแรกที่เราไม่เคยได้
รับสิ่งของเหล่านั้นเลยเสียอีก
รู้ไหมว่า… ความสุขจากการได้มา เป็นความสุขที่เติมเท่าไรก็ไม่เคยเต็ม อย ากมีชื่อเสียง เมื่อได้ชื่อเสียง ก็ต้องการ
มีมากขึ้น เป็นที่รู้จักเยอะขึ้น ห้ามดังน้อยลงอย ากมีเงินก็ต้องมีมากขึ้น หาได้เยอะขึ้นห้ามจนลงหากสิ่งที่เคยได้รับ
จนรู็สึกว่าเป็นเรื่องปกติ ลดน้อยลงเมื่อไรก็ทุกข์เมื่อนั้น คอยเติมมันทุกวันแต่ก็ไม่เคยเต็มซักทีเ พ ร า ะความสุข
แบบนี้เป็นสุขที่เราต้องประดิษฐ์ขึ้นมา หากความสุขเกิดขึ้นมาจากการประดิษฐ์แต่ไม่มีสิ่งประดิษฐ์ชิ้นไหน
อยู่ได้คงทนตลอดไป
เคยเห็นสิ่งของชิ้นใดไม่เก่าบ้าง
เคยเห็นชื่อเสียงของใครคงอยู่ตลอดไปบ้าง
เคยเห็นความรักจากใครไม่จืดจางลงไปบ้าง
เคยเห็นความหนุ่มสาวของคงอยู่ตลอดกาลบ้าง
ทุกสิ่งประดิษฐ์ล้วนมีอายุ มีเสื่อมลง หากเราต้องประดิษฐ์ความสุขขึ้นมา วันนึงความสุขก็จะหมดอายุลงเช่นกันแล้ว
ถึงตอนนั้นเราจะรู้สึกเป็นทุกข์มากกว่าตอนแรก ที่เราเคยได้รับความสุขนั้นมาเสียอีกถ้าเราคิดว่าต้องมีเงินก่อนถึง
จะมีความสุขก็คงไม่เห็นข่าวคนรวยเป็น โรคซึมเศร้า
อย่ าหลงกล…ความสุขที่ต้องถูกประดิษฐ์ขึ้นมา เ พ ร า ะความสุขไม่จำเป็นต้องสร้างใหม่ มันมีอยู่รอบตัวของเรา
ต่างหากความปกติที่แสนธรรมดาที่เราได้รับทุกวันนี่แหละ คือความสุขที่แสนพิเศษที่สุดแล้ว
เราได้กินข้าวทุกวัน นี่ก็เรียกว่าความสุข เ พ ร า ะ คนบางคนไม่มีเงินแม้แต่จะซื้อข้าวกินด้วยซ้ำ
เรามีรถขับ นี่ก็เรียกว่าความสุข เ พ ร า ะ คนบางคนไม่มีเงินแม้แต่จะขึ้นรถเมล์ด้วยซ้ำ
เรามีงานทำ นี่ก็เรียกว่าความสุข เ พ ร า ะ คนบางคนตกงานเป็นเดือน เป็นปี
เรามีเสื้อผ้าสวย ๆ ใส่ นี่ก็เรียกว่าความสุข เ พ ร า ะ คนบางคนมีเสื้อผ้าอยู่ชุดเดียวที่ใส่จนฉี ก
บางครั้ง.. เรามองข้ามสิ่งเล็ก ๆ เหล่านี้มานาน จนเราลืมไปว่า ความสุขแท้จริงแล้วมีให้เราได้ทุกวัน ลองมองหาความสุข
ที่ไม่ต้องประดิษฐ์จากสิ่งรอบตัวดู แล้วทุกคนจะรู้ว่าบางสิ่งบางอย่ างอาจจะดูเรียบง่าย แต่งดงาม
